साहित्य

प्रकाशचन्द्र खतिवडाका तीन कविता

१. हार्ने पालो      यसबेला म हाँसिरहेको छु  तिमी रोइरहेका छौ  तिमीले अनिवार्य रुनु पर्थ्याे नै । हिजोसम्म म रोएँथे तिमी खित्का छोडेर हाँस्दै थियौ  मैले हारेको थिएँ तिमीले जितेका थियौ ।  अब अनुुभव गर  हार कस्तो हुन्छ ?  जित कस्तो हुन्छ ?  समयले पल्टा खायो हगि  तिम्रो आँगनमा लेउ पलायो  थोत्रिएको तिम्रो त्यो घर  तिम्रो अहं सँगै  डगमगाएर कम्पनले  विसर्जित भयो  तिमी म…

Page 1 of 3