साहित्य
प्रकाशचन्द्र खतिवडाका तीन कविता
१. हार्ने पालो यसबेला म हाँसिरहेको छु तिमी रोइरहेका छौ तिमीले अनिवार्य रुनु पर्थ्याे नै । हिजोसम्म म रोएँथे तिमी खित्का छोडेर हाँस्दै थियौ मैले हारेको थिएँ तिमीले जितेका थियौ । अब अनुुभव गर हार कस्तो हुन्छ ? जित कस्तो हुन्छ ? समयले पल्टा खायो हगि तिम्रो आँगनमा लेउ पलायो थोत्रिएको तिम्रो त्यो घर तिम्रो अहं सँगै डगमगाएर कम्पनले विसर्जित भयो तिमी म…
Page 1 of 3
